Saint-Lo, de laatste dagen

Ruim 50 teams van 6 personen namen deel aan het pannenkoeken snelschaaktoernooi. Prijzen zijn er nauwelijks, slechts enige prullaria. Honderden schakers deden het dus alleen maar een avond plezier, zoals het eigenlijk hoort. Waarom moet er in Nederland altijd prijzen, en het liefst geld, op het spel staan? Na zeven ronden Zwitsers hadden de Pays-back 9 punten, genoeg voor een plaats bij de beste 32. De eerste ronde van de KO-fase overleefden we ook, maar daarna was Wit-Rusland, net als in de voorronden te sterk. Geen Wilhelmus dus, maar wel het nodige geschreeuw en gedoe. Prachtig uitgedoste spelers, met als hoogtepunt een iemand verkleed als duiker, lekkere crêpes en de diskwalificatie van Belarus, na een overdreven actie van Hubert Beneteau, de toernooiorganisator en arbiter, maakten het tot een aangename avond. Jammer dat de Zeeuwen niet meededen.

In de ronden 6 t/m 9 behaalde ik nog twee punten. In de zevende ronde maakte ik een blunder tegen een 10-jarig jongentje van bijna 1700 die een pion kostte. Gelukkig ben ik nu nog een stuk sterker en slaagde ik er toch in te winnen van dit talentvolle Franse jochie, 10^e bij het FK t/m 12, dat misschien later GM wordt. In de volgende ronde stond ik goed, totdat ik iets over het hoofd zag. Ik dacht dat ik zeer slecht stond, maar de computer gaf gelijk aan. Maar ik nam het remise-aanbod van mijn tegenstander toch maar aan. In de laatste ronde mocht ik tegen een ander talentvolle jeugdspeler uit Frankrijk aantreden, met Vlaamse voorouders. Na een lange manoeuvreerpartij kon ik het punt binnen slepen. 5-7 is redelijk met een TPR van 1952, maar het kan nog een stuk beter.

Van de jeugdspelers kwam Florian het best voor de dag. Hij heeft slechts een rating van 1302, maar behaalde 6 punten, goed voor een 27^e plek. Bart speelde minder sterk dan vorig jaar, en scoorde met 5,5 punten dan ook onder zijn rating. Barry deed het best aardig, maar verloor onnodig zijn laatste twee partijen. Beide keren had hij een stuk voor gestaan. Thomas moet nog veel leren en kan nog een stuk beter, toch mag hij tevreden terug kijken op zijn toernooi. Hij behaalde 4,5 punten, beter dan zijn rating. Zijn oudere broer Martijn behaalde een punt minder, terwijl hij de kennis en vaardigheden in huis heeft om het een stuk beter te doen. Een andere keer dan maar.

Aan de Olympische spelen, georganiseerd door het animateurenteam, deden we niet mee. Wel was het een leuk gezicht om allerlei Franse kinderen spelletjes te zien doen die wij kennen van Koningsdag. Vooral het worstelen op een met zeep besmeerde ondergrond was lachen.

De volgende dag voetbalde Nederland weer. In de foyer hing een groot scherm, waar we de wedstrijd hebben gezien. De toernooiorganisatie had de nevenactiviteiten goed gepland rondom de WK-wedstrijden.

De prijsuitreiking op zondag verliep weer bijzonder gesmeerd: binnen een uur waren we klaar en konden we ons tegoed doen aan cola, calvados, chips en koekjes. Daarna snel afscheid nemen en een beetje lummelen. Alleen de buitenlanders bleven over om ’s avonds nog de restjes in de mensa (ook dit jaar weer bijzonder goed) te eten. Iedereen kon weer kiezen uit een rijk gevulde prijzentafel. Florian koos een mp4-speler, de overige spelers een M&m-pretpakket.

’s Avonds zou er vuurwerk zijn, maar i.v.m. 70 jaar bevrijding van Saint-Lo, op 18 juli, werd dit vijf dagen uitgesteld. Het centrum was dan ook behoorlijk doods, maar niet in Blackbird, waar we de finale hebben gezien. Florian en Bart waren daar niet bij, want die verkenden het centrum van Saint-Lo, met o.a. veel mooie foto’s van de opbouw van de stad na WOII.

De volgende dag vroeg werden we met auto’s naar het station gebracht. Samen met een viertal Hongaren, twee Bosniers, twee Slovenen en een hele hoop Roemenen, stapten we om 8.40 in de overvolle trein naar Parijs. Er stapte ook een grote groep karateka’s in, die een soort reünie/feest hadden in Saint-Lo. Gelukkig moesten we in Caen overstappen. Thomas en Martijn waren daar niet bij. Ze werden al eerder opgehaald door hun ouders voor een vakantie in Bretagne. Op St. Lazare afscheid genomen van iedereen en omdat we drie uren tijd hadden voordat de Thalys naar Rotterdam vertrok, geprobeerd de Eiffeltoren te bereiken. Ik had die al zo’n 15 keer beklommen, maar de andere Nederlanders hadden dit ding nog nooit gezien. We hadden dit beter niet kunnen doen. Vanwege de nationale feestdag was het ding vanaf ongeveer 13.00 gesloten en we konden niet dichterbij dan een paar honderd meter komen, alles was afgesloten.

Dus toch maar snel naar het gare du Nord. Het uurtje vrije tijd werd door de jeugdspelers benut voor een bezoek aan de Mac. Ik was uiteraard verstandiger.

Om 18.02 arriveerde de trein precies op tijd in Rotterdam. Florian en Barry werden opgehaald door hun vader, Bart en ik hebben nog wat gegeten bij YamYam en pakten daarna de trein naar huis. Na 10 dagen was weer een leuke schaakreis ten einde.

Het is jammer dat er weinig Nederlanders van de partij waren. Dit komt misschien omdat ik minder reclame heb gemaakt, misschien ook door de minder gunstige vakantieperiode in de schaakrijke gebieden van Nederland. Voor de 2000-minners is het een prachtig toernooi. Ambitieuze schakers kunnen bij de volwassenen meedoen, daar is genoeg tegenstand (zo’n 25 spelers met meer dan 2000), minder sterke spelers en/of jonger en/of minder ambitieuze spelers kunnen meedoen aan het jeugdtoernooi. Daarnaast prachtige nevenactiviteiten en bij genoeg deelname en animo kunnen de historische stranden van Normandië worden bezocht. Voor de echte kleintjes zijn er nog allerlei sporttoernooitjes. Het toernooi is beter georganiseerd dan het open NK-jeugd en is verder ook veel leuker omdat vrijwel iedereen in de dormitory overnacht, op 50 meter van de speelzaal, er veel meer buitenlanders meedoen en iedereen sowieso een mooi aandenken krijgt. Voor vermaak in de stad is er normaal gesproken het vuurwerk op 13 juli, cafe Blackbird (voor het poulen en darten), de bowlingbaan en het zwembad.

Hopelijk doen er volgend jaar meer spelers uit Nederland mee. Of ik dan weer een reis organiseer, is de vraag. Ik overweeg ook een schaak/cultuurreis naar een toernooi in een wereldstad als Berlijn, Wenen of Barcelona te organiseren voor jongeren van 13-18 jaar. Maar wie weet…..

Resultaten Saint-Lo 2014
Naam	1e	2e	3e	4e	5e	6e	7e	8e	9e	Tot
Florian Willemssen	1	1	0	0	0,5	0,5	1	1	1	6
Barry Broek	1	0	1	1	1	0	0	0	0,5	4,5
Bart Borm	0,5	0,5	0,5	1	0,5	0	1	0,5	1	5,5
Thomas Kanger	0,5	1	0,5	0,5	0,5	0	1	0,5	0	4,5
Martijn Kanger	1	1	0	0	0,5	0	0	1	0	3,5
Hiddo Zuiderweg	1	1	0	-	-	0,5	1	0,5	1	5
Totaal	5	4,5	2	2,5	3	1	4,5	3,5	3	29

Saint-Lo ronde 1 t/m 6

Het schaakfestival van Saint-Lo kent dit jaar een heel andere opzet dan voorgaande jaren. Omdat sinds vorig jaar in Avoines, ergens in dezelfde regio, ook een toernooi wordt georganiseerd, is het aantal sterke jeugdspelers een stuk gedaald. Bovendien vond de organisatie het altijd erg moeilijk om de gesloten IM-groep rond te krijgen. Daarom heeft men de laatste groep afgeschaft en er een open groep voor volwassenen en jeugdspelers boven 2000 van gemaakt. Sterke jeugdspelers hebben dus nu meer uitdaging en voor de minder sterke en jongere jeugdspelers is er het gewone toernooi. De groep onder 1400 speelt bovendien 13 ronden met een kortere bedenktijd, ook een verbetering. Het leverde de organisatie meteen een nieuw deelnamerecord op, met meer dan 460 spelers uit 15 landen.

Zoals gebruikelijk verliep de opening weer chaotisch. De geluidsinstallatie is verre van perfect, er moeten veel mensen aan het woord komen die allemaal het nodige te zeggen hebben maar wij toch niet willen horen, en bovendien is vrijwel alles in het Frans, voor ons niet te begrijpen op die snelheid. Veel interessanter waren de gratis drankjes en koekjes, in Frankrijk gebruikelijk na bij de aanvang van het toernooi.

De start van het toernooi werd 45 minuten uitgesteld vanwege treinproblemen, waardoor een aantal spelers te laat zou komen. Uiteindelijk konden we om 16.20 beginnen.

Een flink aantal oude bekenden kwamen we weer tegen: de Roemenen, Audessa Augonne, Cyriel Montpeurt, Matthieu Smith, Juliette Auvray, de wedstrijdleiders en animateurs. Genoeg tijd om even een praatje te maken. Helaas zijn de meeste Fransen van 18-20 jaar die we de afgelopen jaren hebben leren kennen, overgestapt naar een ander toernooi. Maar de Nederlanders maakten snel nieuwe vrienden. Op de donderdagavond is men met een aantal Fransen zelfs gaan bowlen.

Er is ook een groep Zeeuwen aanwezig. Een zevental jeugdspelers met een paar begeleiders, waarvan er een ook speelt. Ze overnachten in een huisje in de buurt. De Dubbeldammen en Bas de Feijter hebben al eens eerder meegedaan. Bas is als tweede geplaatst in het jeugdtoernooi en kan dus meedoen voor de prijzen.

Het jeugdtoernooi wordt nog op dezelfde wijze ingedeeld als voorheen: sterkere spelers krijgen virtuele bonuspunten, waardoor ze niet in de eerste ronden tegen hele zwakke spelers hoeven te spelen. Deze bonuspunten raken ze gedurende het toernooi weer kwijt. De Nederlanders hebben enigszins lage ratings, althans degenen van mijn groep. Toch belette dit hen niet om de eerste ronden goed door te komen: Florian speelde zijn eerste internationale toernooi en startte met twee overwinningen. Daarna volgden helaas twee nederlagen, gevolgd door weer twee remises. Barry deed het fantastisch met 4-5, maar zag in de zesde ronde een aftrekker over het hoofd. Relatief het best deed Thomas het. Tegen alleen maar hogere ratinghouders begon hij met 4 remises (waaronder eentje tegen iemand van met een rating van 1716) en een overwinning. In de 6^e ronde bleek hij niet veel slechter te spelen dan zijn tegenstander, maar wel over minder kennis van het spel te beschikken, waardoor hij verloor. Zit nog behoorlijk wat rek in. Martijn zijn partijen kunnen alle kanten op. Meestal begint het vrij rustig, maar vrijwel altijd slaat de vlam in de pan. Hij heeft 2,5 uit 6, maar dat had ook 1 of 5 kunnen zijn. Leuke partijen, maar met iets meer stabiliteit wordt hij nog een stuk sterker. Bart is de enige die onder zijn kunnen speelde. Veel remises tegen 1400 spelers, ook nog een overwinning, maar ook hij liep in de 6^e ronde tegen een nederlaag op.

Ikzelf begon met twee zware overwinningen. Na twee ronden had ik 9 uur en 45 minuten achter het bord gezeten en dus weinig tijd gehad om andere partijen te analyseren. Daarna volgde een nul tegen iemand die veel beter was. Om vervolgens twee keer niet te spelen vanwege een griepje. In de zesde ronde een simpele winst gemist en daarna remise gespeeld.

Maandag, de tweede dag van het toernooi, was bijzonder zwaar. Na twee partijen vond ’s avonds het eerste van de drie snelschaaktoernooien plaats: het handicaptoernooi. Sterkere spelers kregen per 50 punten ratingverschil een minuut bedenktijd minder dan hun tegenstander, maar wel hielden ze altijd twee minuten over. De Nederlanders behaalden 3,5 tot 5 punten uit 7 wedstrijden, niet genoeg voor kwalificatie voor de KO-fase van het toernooi (beste 16). Het toernooi wordt vrijwel altijd gewonnen door iemand van in de 2400, zo ook nu. Je kunt je dus afvragen of de minimumbedenktijd niet 1 minuut moet bedragen.

Dinsdag en woensdag werd er ’s avonds niet gespeeld i.v.m. het WK-voetbal. De foyer was beide avonden afgeladen vol en wij werden flink bespot na ons verlies.

Op de woensdagmiddag was er nog wel het 11-rondige snelschaaktoernooi. Hieraan hebben we nooit meegedaan i.v.m. een jaarlijks uitstapje naar Mont St. Michel of de invasiestranden (en vorig jaar de tour), maar met slechts vijf spelers was daar dit jaar geen geld voor. Dus voor het eerst meegedaan, samen met zo’n 200 anderen. De Nederlanders scoorden iha tussen de 6 en 8 punten.

Na de zevende ronde vandaag, is het pannenkoekenteamsnelschaaktoernooi, het jaarlijkse hoogtepunt. Ons team zal onder de naam Pays-back opereren. De gemiddelde rating mag dit jaar de 1650 ook weer niet overschrijden, wij zitten daar enige tientallen punten onder, maar Florian en Thomas, toch al een goede snelschaker, zijn underrated, dus we zullen misschien toch hoge ogen kunnen gooien.

Resultaten Saint-Lo 2014
Naam	1e	2e	3e	4e	5e	6e	7e	8e	9e	Tot
Florian Willemssen	1	1	0	0	0,5	0,5				3
Barry Broek	1	0	1	1	1	0				4
Bart Borm	0,5	0,5	0,5	1	0,5	0				3
Thomas Kanger	0,5	1	0,5	0,5	0,5	0				3
Martijn Kanger	1	1	0	0	0,5	0				2,5
Hiddo Zuiderweg	1	1	0	-	-	0,5				2,5
Totaal	5	4,5	2	2,5	3	1	0	0	0	18

Verslag Saint-Lo 2014, zaterdag 5 juli

Bagõ, Bagõ

Weinig belangstelling dit jaar voor het jaarlijkse jeugdschaaktoernooi in Saint-Lo. Slechts zes deelnemers gaven zich op, waarvan er op het laatste moment ook nog eentje uitviel. Zonder een uitstapje naar Mont St. Michel of de invasiestranden bleef het echter betaalbaar en niet onoverkomelijk voor de overige deelnemers, dus heb ik het toch door laten gaan. Redenen voor de geringe belangstelling? Ongunstige vakantiespreiding, de scholen in de schaakrijke gebieden in het westen en zuiden hebben nog geen vakantie, wellicht de geringe reclame en de concurrentie van diverse andere toernooien in Europa, waaronder Amsterdam? Waarom zou je naar een gehucht in Normandië gaan als je in dezelfde tijd kunt spelen in Barcelona, Berlijn, Wenen, Parijs of onze hoofdstad?

Hoe dan ook, vijf spelers verzamelden zich zoals gebruikelijk om 11.30 op het centraal station van Rotterdam. Ikzelf was ook op tijd, ondanks een vertraging vanwege werkzaamheden aan het spoor tussen Meppel en Zwolle. Na even kennis gemaakt te hebben met de nieuwe spelers, Florian Willemssen en Thomas Kanger en met de “veteranen” Barry Broek, Martijn Kanger en Bart Borm, de Thalys stapten we om 11.58 de Thalys in. De stoelen waren op een vreemde manier genummerd, maar na ruim 5 minuten zoeken vonden we ze toch, vlak bij de bar.

Geen problemen dit keer met de conducteur, die al onze kaartjes goedkeurde en niet vroeg naar paspoorten of op een andere manier moeilijk deed. De vervelende conducteur van vorig jaar liep ook rond, maar keurde ons geen blik waardig. We hadden zitplaatsen bij tafeltjes, zodat er geschaakt en vooral gekaart kon worden. Een Canadees echtpaar met Chinese en Nederlandse roots zat tegenover ons. Ik kon hen enige tips geven over sites in Rome en Parijs. Beide zaten in het primair onderwijs, waarover we geanimeerd konden praten. Helaas konden we ze niet overtuigen dat God niet bestaat, maar daar komen ze vanzelf wel achter als ze dood zijn. E-mailadressen uitgewisseld en ik heb alvast een slaapplaats als ik ooit naar Quebec ga.

Tot Parijs verliep alles perfect, maar helaas is er de RER. De organisatie had treintickets gekocht van Paris St. Lazare naar Saint-Lo voor een schappelijke prijs. Dit kon ook omdat we samen zouden reizen met vier Hongaren. Maar terwijl wij in de stilstaande metro lekker zaten te kletsen met een paar in Groningen wonende Litouwse vrouwen uit Kaunas, verlieten plotsklaps alle Fransen de trein. De metro zou niet rijden naar St. Lazare. Toen wij daar achter kwamen was de metro op het naastgelegen perron al zo vol, dat we er niet meer in pasten zonder de bagage achter te laten. Dat werd dus 25 minuten wachten op de volgende metro, waardoor we 5 minuten te laat op St. Lazare arriveerden en de trein al weg was. Met onze Hongaren. Deze waren zonder ticket in de trein gestapt. Ze zouden dankzij vele telefoontjes tussen hoofdconducteur, politie en organisatie zonder iets te betalen in Saint-Lo arriveren.

In de rij dus om tickets te laten veranderen. Daar stond ook een vijftal Roemenen, die we voor een deel kenden van vorige toernooien. Zij moesten nog tickets kopen, maar konden nu voor een betere prijs op onze tickets mee. Maar ondertussen waren we er wel achter dat de volgende trein pas om 18.50 zou weggaan en we in ieder geval de 2^e helft van Costa Rica – Nederland zouden missen.

Om de tijd te vullen gingen even iets eten bij de nabij gelegen McDonald’s. Zoutloze patat, geen milkshake, en de smaak van de burgers is sinds mensenheugenis bekend, maar het vult wel de maag.

In de trein bleek het bijzonder goed te klikken tussen Mari en Ruxandra en de Nederlandse jongens. Iedereen leerde de schaakwoorden in het Roemeens kennen en diverse andere woorden, waarvan we hier niets zullen zeggen. De vertaling van de titel kunt u vast wel ergens op internet vinden. Tussendoor werd er ook nog geschaakt en uiteraard de Hiddokwis gespeeld.

Nieuwe pech in Lisot. Hier zouden we overstappen op de trein naar Saint-Lo. Deze bleek niet te rijden. Wel was er een bus. Hier ontmoeten we een paar Franse schakers uit Saint-Lo, die bij ons in de trein zaten, op de terugweg van een trainingskamp in Metz.

Op het station in Saint-Lo stonden al auto’s klaar om ons naar de speelzaal te brengen. Het was ondertussen al donker geworden en het regende behoorlijk hard. In de auto hoorden diverse malen de naam Robben op de radio schallen, een teken dat er in Brazilië wel iets goed zat.

Na 6 jaar Saint-Lo bleken we eindelijk op de begane grond van de dormitory te slapen! Geen trappen lopen naar de 4^e verdieping, zeer vervelend met bagage, onze dag was weer helemaal goed. Bart en Hiddo delen de kamer met een Ier, de anderen slapen samen op een 4-persoons kamer. In de kamer naast ons overnacht Alexandra Dimitrijevic, die ik 10 jaar geleden in Hengelo ontmoette. Ze is veel minder lelijk dan haar foto’s op facebook doen vermoeden. Snel bagage op onze kamer gedropt en gewandeld naar het centrum van de stad, alwaar we bij Black bird (4 ice-tea’s voor 13,70) op maar liefst 7 tv-schermen de 2^e helft konden volgen.