Saint-Lo 2013: de laatste drie dagen

13 Juli, mooi weer, dus naar het zwembad. Iedereen nam zwemspullen mee naar het ontbijt, zodat we daarvandaan rechtstreeks naar het zwembad konden lopen. Een leuke wandeling door een van de betere wijken van Saint-Lo: vrijstaande huizen, grote tuinen. De weg voerde ook door een park, met daarin aangelegd een pitch en put baan (een golfbaan voor dummies). Helaas was het zwembad dicht, dwz voor de gewone zwemmers. Binnen trokken regionale topzwemmers hun baantjes. We keerden dus onverrichter zake terug, maar wel langs het bocage museum, dat natuurlijk ook op zaterdagochtend gesloten was. Commercieel denkt men hier nog niet echt.

Dus maar wat geluierd, gevoetbald tot de lunch en daarna schaken. De resultaten van de 8e ronde zijn al in jullie bezit, dus daar besteed ik geen aandacht aan.

's Avonds naar het vuurwerk. Hier wordt dat altijd de 13e afgestoken, zodat de notabelen een dag later naar Parijs kunnen om te netwerken. Iedereen ging mee, voor het eerst!

De bezuinigingen hebben ook Saint-Lo getroffen: het vuurwerk, weer prachtig als altijd, duurde vijf minuten minder lang dan voorgaande jaren, wel stak men per ongeluk ook nog een boom in de fik.

Daarna gingen Joppe en Dominique slapen. Wij traditioneel getrouw naar de draaimolen, waarin Sarah een gratis ritje mocht maken. Ook jatte ze nog een eendje bij een andere kermisattractie, een mooi souvenir!

De band was dezelfde als vorig jaar en weer heel slecht. Nog even de polonaise gedanst voordat we probeerden Yannic op het podium te krijgen. De zanger in opleiding werd echter niet toegelaten. Sarah veroverde nog een handtekening van de zangeres, de eerste die ze moest uitdelen in haar leven.

Vervolgens naar het poolcafe. Een ronde gedronken, een rondje gepoold. De poolkwaliteiten van de meesten lieten zwaar te wensen over (de zwarte bal werd diverse malen gepot), reden om maar snel te stoppen, want het biljartlaken was verre van veilig.

De volgende ochtend moest om 9.00 aangetreden worden voor de laatste ronde. Slechts Yannic en Bart vergezelden Hiddo naar de ontbijtzaal. Dat hadden ze beter niet kunnen doen: het brood was op en de thee was lauw. De anderen gingen rechtstreeks vanuit bed naar de speelzaal. Na weer een goede ronde blijkt dat de meeste spelers boven hun rating gespeeld hebben. Simon en Bart waren met 5,5 de uitschieters, maar ook diverse spelers eindigden op 50%. Alleen Barry en Martijn hadden iets lagere TPR's dan hun rating.

Omdat de prijsuitreiking om 16.30 was, gingen we dus toch maar zwemmen. En zowaar, het zwembad was open. Ruim een uurtje in een prachtig binnen- en buitenbad, met golfslag, een glijbaan, maar voor liefhebbers kon er ook gewoon baantjes worden getrokken.

Iets te laat kwamen we bij de prijsuitreiking aan. Die was lekker snel, binnen een uurtje was men klaar. Brent mocht op het hoogste schavot van het podium plaatsnemen en 400 euro innen voor zijn eerste plaats met 7-9. De anderen hadden geen ereprijzen, maar mochten kiezen uit de grote tafel met speelgoed en andere nuttige zaken. De IM-groep werd gewonnen door een Roemeen, net als de groep < 1400. Het kutkind, dat volgens Dominique toch een stuk aardiger is dan we denken, won na een matig begin (oa een remise tegen iemand van 1467) toch de jeugdgroep.

Daarna weer gratis drinken (calvados, cola en orangina), chips en koekjes eten, waar vooral Carsten gretig gebruik van maakte.

De meeste Fransen gingen daarna naar huis. Slechts wij, de Roemenen en Wit-Russen en de groep van de voormalige “vieze gast” (zie de extreme make-over op de tijdlijn van Brent). Restjes eten en eindelijk wijn! De maaltijden in de mensa waren dit jaar beter dan ooit, met vooral veel gezonde toetjes en voorafjes. Helaas kookt men de groenten nog te ver door.

's Avonds de prestigieuze voetbalwedstrijd tegen de Roemenen. Na een matige eerste helft werd door betere tactische afspraken en goed overspelen een 3-0 achterstand ongedaan gemaakt. Bovendien verrichte Barry een paar goede reddingen. Nederland kwam niet ongeschonden uit de strijd. Een harmstringblessure voor Bart, een andere blessure voor Brent. Helaas dolven we na penalty's het onderspit.

Bedtijden waren er niet die avond. Bart, Sarah en Yannic maakten hier gretig gebruik van. De anderen doken rond 4.00 het bed in om toch nog enige uurtjes te slapen. Poker, schaakpuzzels, muziek en een film waren de ingrediënten van de nacht.

Op de 15e vertrok de bus om 8.45. Ook weer zonder de Wit-Russen, want die gingen weer met de trein. Een strop voor de organisatie, die nu zelf een paar honderd euro voor de bus moet betalen. Jammer ook voor ons, want we zouden graag nog een gesprekje voeren met de 24-jarige bloedmooie tolk van het gezelschap.

In de busreis, die voor een groot deel slapend werd doorgebracht, werd duidelijk dat Sarah achter het net vist: Mihai heeft in Boekarest al een vriendin. Wel nog even een mooie foto gemaakt van het tweetal dat nooit een paar zal worden.

Ruim op tijd kwamen we op Gare du nord aan. Er werden wat broodjes gekocht en velen brachten een bezoekje aan de MacDonald's, Barry zelfs drie keer! Eindelijk zouden de begeleiders de ijsjes krijgen waar ze sinds ronde drie recht op hadden. Maar helaas, de bolletjes vonden de kinderen veel te duur, bovendien waren de meesten inmiddels platzak, zodat we ze volgend jaar nog tegoed houden.

In de trein kreeg Martijn sjans met Amaia van 15, maanden wel te verstaan. Hij vermaakte haar met zijn gewonnen waterpistool en Bart zorgde voor dancemuziek, waar Amaia uitstekend mee uit de voeten kon.

Met een klein beetje vertraging kwamen we aan op Rotterdam cs. Vele ouders stonden ons op te wachten. Een paar handrukken en vijf minuten later ging iedereen zijnsweegs.

Dagverslag Saint-Lo 12-07-2013

Een rustige dag. Om 9.15 ontbeten. Het ontbijt stelt, net als voorgaande jaren, niet veel voor. Honing, aardbeienjam kun je op kleine stokbroodjes smeren, een keer in de week is er een croissant of een chocoladebroodje. De kinderen hebben zeker vijf soorten hagelslag mee, speculoos en natuurlijk het spul van Luuk.

Om 10.00 naar de speelzaal waar de president van de Franse shogibond ons de regels van het shogi uitlegde. Zonder de dames, want de man had nog steeds geen sokken aan. Shogi is een leuk spel. Een aantel stukken beweegt op dezelfde manier als bij het schaken, een ander aantal heeft kenmerken van schaakstukken. In het begin komt het spel langzaam op gang, maar omdat het ook doorgeefelementen heeft, wordt de partij steeds dynamischer.

Talent voor het spel hebben Martijn en Bart. Zeker niet: Simon en Hiddo.

Daarna een beetje voetballen, en luieren tot de lunch. Deze mocht worden opgeruimd door Carsten, die ook zijn derde telaat streepje had gescoord.

De scores van de ronde zijn inmiddels gemaild. In het algemeen kunnen we zeggen dat de stap 2 regels lang niet consequent worden toegepast, reden dat er direct naar de opening nog al eens wat mis gaat. Aan het eind van het toernooi wordt ook de pgn-file gemaild.

Hoogtepunt van de dag, maand en jaar is altijd het pannenkoekentoernooi. Dit jaar met vijftallen. Nederland deed met drie teams mee met de namen “Ït's okay to be gay”, adieu Depardieu” en ”Les Lolitas”. In het laatste team deed ook een Zweed mee als opvulling.

We hadden dit jaar geen superteams, maar de verwachting was toch dat het gayteam de laatste 8 zouden kunnen halen. Alle Nederlanders hadden oranje shirts meegenomen, Brent ook nog een hoedje en Sarah verfde op ieders hoofd of arm een of meerdere Nederlandse vlaggetjes. Ook een aantal Franse teams had zich verkleed. Brent gedroeg zich het meest gay door een rokje van Sarah aan te trekken.

Er werden 7 ronden Zwitsers gespeeld, met veel geschreeuw en gezang. Daarna speelden 32 teams een KO-competitie. Aan de rand van de speelzaal kon je tegen een klein bedrag crepes kopen. Inderdaad bereikten alleen de gays de KO-finale. De topborden van de andere teams waren ietwat te zwak.

In de 1/16 finale werd eerst het Wilhelmus gezongen. Het werd een soepele 4,5-0,5 overwinning. Helaas strandden de gays in de volgende ronde. Een 2-0 voorsprong werd teniet gedaan door een onnodige nederlaag aan bord 1. Het derde bord had het zwaar deze avond. De jongeman, een intelligente puber uit Almelo is bovendien ook een supersnelschaker en scoorde niet te weinig en soms zelf een puntje te veel.

Daarna de kinderen (het was inmiddels bijna middernacht) snel naar bed gebracht. De dames lukte dat niet en scoorden hun 3e en 4e telaat streepje.

Opnieuw heeft de liefde toegeslagen in het toernooi. Pauline, een van de animators, schijnt een oogje op Hiddo te hebben. Ze heeft als password van haar computer zijn naam gebruikt.

Luuk heeft zijn politieke filosofie, het Weidisme, enigszins verduidelijkt. Hij wordt later dictator, belasting betalen is niet nodig, behalve als je niet werkt of dood bent. Daarnaast kun je ook nog voetballer zijn. Mensen die naar het buitenland gaan moeten per keer 500 euro betalen. De staat doet niets en pot al het geld op om het rijkste land ter wereld te worden, kortom het Utopia van de toekomst.  

Saint-Lo dagverslag 10 + 11 juli

Na de zeven punten van dinsdag, nu weer een sof. Slechts twee winstpartijen: Yannic en Barry waren de gelukkigen. Onze kleine HMC-er Rutger speelde eindelijk eens een lange partij, maar verloor ook voor het eerst.

Na de lunch stond een touringcar met een capaciteit voor meer dan 50 mensen voor ons klaar. Een vrolijke buschauffeuse van ruim 60 jaar bracht ons naar Avranches, waar we nog ruim 20 tourrenners konden zien bij hun vertrek naar Mont St. Michel. Avranches ligt op een steile heuvel waarbij stevig geklommen moet worden. Ongeveer vergelijkbaar met de Keutenberg, maar dan nog wat langer en steiler. In het centrum stonden alle bussen waar nog heel wat renners aan het warm rijden waren. Bouke en Wout waren herkenbaar, maar groetten niet terug. Daarna naar de start gelopen waar we de laatste renners zagen vertrekken. Het was moeilijk om goede foto's te maken, als renners met een snelheid van 50km per uur je voorbij vliegen. Nadat Froome was weggeschoten kochten velen nog een tourbidon als aandenken. Marielle trakteerde iedereen op waterijsjes, wat haar op een anti-asostreepje kwam te staan.

In Avranches was het de hele dag mooi weer geweest (30+), terwijl 60km verderop in Saint-Lo tot 14.00 uur alleen maar bewolkt was.

Daarna naar het strand. Een uurtje uitwaaien in de zon. Prachtig om te zien was de zeer snel opkomende vloed. Dominique zag een stuk hout aan voor een dode zeehond en had het even te kwaad. Ze moet maar niet gaan werken in Pieterburen....

In de bus kwam de discussie op gang: eten in een pizzeria of bij de Mac. Bij gebrek aan democratisch inzicht besloten de begeleiders dat het een pizzeria zou worden. Barry wilde nog aan de chauffeur vragen of ze ons toch bij de Mac kon afzetten en zei in zijn beste Frans: “Voulez vous coucher au MacDonald's?” Het was onbedoeld zijn derde versierpoging deze week.

Bij de pizzeria in Saint-Lo (op 400m afstand van de dormitory) had men een voordelig menu, moeilijke sudoku's, een grappige eigenaar, een lelijke serveerster, lekker ijs, slechte pizzabodems en helaas geen oordopjes. Kinderen < 14 in een restaurant, eigenlijk zou het verboden moeten worden, wat een geschreeuw.

Bart wil graag het verslag halen en nam nog een milkshake bij de Mac, nogal ranzig, maar voor een eervolle vermelding hebben mensen het nodige over.

De volgende dag konden we weer licht uitslapen. Eindelijk weer een normale dag: slechts een ronde, die op een fatsoenlijk tijdstip begon.

Na het ontbijt ging Hiddo even nieuw geld halen, de rest even ontspannen en om 11.00 voorbereiden, waar tot onze verrassing iedereen aan mee wilde doen.

De partijen. Veel remises vandaag. Luuk stond verloren, maar tructe zijn tegenstander met een dolle toren. Bart had een minremise, het eindspel was waarschijnlijk verloren, maar niet zoals zijn tegenstander het speelde. Sympathiek mannetje trouwens, dat samen met de Velpenaar wilde analyseren. Barry won een stuk in de opening, maar gaf later materiaal kado. Helaas waren zijn twee paarden tegen een toren niet genoeg om te winnen. Sarah speelde goed, maar in het eindspel niet actief genoeg om haar stuk voorsprong ten gelde te doen brengen. Haar tegenstander gaf eeuwig schaak. De partij van Dominique heeft niemand gezien.

Een winstpartij slechts vandaag: Joppe won een pion in de opening en liet zien over een prima techniek te beschikken.

Brent merkt op dat ook hij won. Met 5,5-6 staat hij ongedeeld eerste en is hij op weg naar de 1e prijs.

Hiddo kwam in contact met de president van de Franse shogibond. Morgen gaat hij ons een spoedcursus geven als hij tenminste zijn sokken aan doet. Volgens de dames zijn zijn teennagels te lang en vooral te vuil.

De dames hebben trouwens een nieuwe hunk gevonden: Paolo. De kleine Parijzenaar heeft mooi lang zwart haar met krullen en kan prachtig chocolade rondom zijn mond smeren. Vandaag probeert Luuk hem te verslaan.

Yannic heeft een truc uitgevonden om met vier mensen tegelijk met twee vingers iemand op te tillen. Dat werkte goed bij Hiddo (demonstratie in de mensa), maar werkt het ook bij Georghescu, de vetklep uit Roemenie? De Roemenen hebben het trucje ook geleerd en zullen proberen hun coach over te halen.

De mensen die de foto's op mijn facebookpagina hebben bekeken, zullen geschrokken zijn: iemand heeft een Ajax-shirt aan. De vader van een Frans jongetje werkte tijdelijk in Amsterdam en zo is zijn zoon fan geworden. Hij had samen met zijn vriendjes (in Barcelonashirts) strafcorvé.

Dat brengt ons op Luuk. Hij haalde zijn 3e telaatstreepje omdat hij 's avonds niet het bed in wil en mocht daarom 's avond alle borden opruimen.

Quote van de dag:

Hubert Beneteau op de vraag waarom het in Normandie altijd zo koud is 's avonds: “We have a lot of wine here.”

Dagverslag Saint-Lo 9-8-2013

Na het handicaptoernooi mochten de spelers natuurlijk uitslapen: om 9.15 werd er verzameld voor het ontbijt. Daar gebeurden weinig bijzonderheden. Leuk aspect aan de mensa is dat iedereen juicht en applaudisseert als iemand een glas laat vallen. Bijna elke maaltijd is dat wel een of meerdere keren het geval.

Na het ontbijt hebben de spelers op een normale speeldag, zoals vandaag, een uurtje vrij. Om 11.00 wordt een uurtje voorbereid. Helaas konden we maar van een tegenstander iets vinden: in een partij van vijf jaar geleden speelde hij koningsgambiet, maar Yannic ondervond dat hij van repertoire veranderd is. De overige spelers speelden spelletjes die door het animatieteam zijn klaargezet. De echte schaakfanaten Carsten en Barry probeerden studies op te lossen. Toen ze hoorden dat hiermee geen telaatstreepjes werden kwijtgescholden, stopten ze abrupt. Maar ze wisten alle zes studies keurig op te lossen.

Om 13.00 lunchen, maar zonder de dames. Ze waren nergens te vinden. Marielle Kroon zocht etage, douche, voetbalveld en speelzaal af, maar zonder resultaat. Later bleek dat men uitgerekend in een analyseruimte die we nooit gebruiken aan het schaken was. Twee ruime telaatstreepjes.

Voor het eerst in zes jaar Saint-Lo (abusievelijk is eerder vermeld dat het er vijf jaar waren) gingen Brent en Hiddo met de auto terug naar de speelzaal. De Zweeds/Wit-Russische trainer had er een in Duitsland gehuurd en bood ons een lift aan. Bovendien scheelde dit volgens hem veel energie. Luuk moest alle borden opruimen omdat hij al drie keer te laat was gekomen.

De partijen leverden maar liefst 7 punten op. Acht als je Rutger Smulders ook meetelt. De 9-jarige HMC-er won zijn vierde partij op rij, nu in zeven zetten binnen 3 minuten. Zijn vader moet elke dag een uur rijden om in de speelzaal te komen....

Martijn speelde een prachtige partij. Het plan van de Leeuw kwam tot uiting. Ook Joppe, goed spelend tot nu toe, maar nog niet goed scorend, kwam voor de eerste keer tot winst. Zijn zus doet weer mee in de subtop van haar toernooi door haar derde punt binnen te slepen. De score had nog hoger kunnen uitvallen als Yannic zijn eindspel had gewonnen. Hij was blij met remise, omdat hij een slechte stelling moest verdedigen, maar er had zelfs nog meer ingezeten!

's Avonds werd een voetbaltoernooi gehouden voor zeventallen. Alle spelers deden mee, maar de dames slechts “als het kon.” Iedereen had voor deze gelegenheid een oranje shirt aangetrokken. Net als bij het echte Nederlands elftal was er wat onenigheid over de opstelling en het wisselbeleid, en natuurlijk behaalde het team weinig punten (maar wel een meer dan vorig jaar). Carsten ontpopte zich als een tank in de verdediging door alles wat voor zijn voeten kwam weg te schoppen, Yannic was de ideale aanvoerder: positief ingesteld, stimulerend waar nodig en ook de mindere spelers een bal gunnend. Luuk de goaltjesdief. Een gezellige avond.

De liefde slaat toe in Frankrijk:

Barry heeft inmiddels een nieuwe vriendin: Valentina. Een foto van dit stel is spoedig op facebook te vinden. Valentina komt uit Brest, haar Engels is matig, maar altijd nog beter dan het Frans van Barry. En dat zal altijd zo blijven.

Ook bij Yannic slaan de hormonen op tilt. Zijn vriendin heet Victorie, die in tegenstelling tot haar naam doet vermoeden, weinig punten heeft.

Mihai wilde de voetbalcapaciteiten van Sarah wel eens bekijken, maar droop af toen ze niet werd opgesteld. Wat zal dit voor gevolgen hebben?

Er zijn drie families die grote betrokkenheid hebben bij het toernooi. Uiteraard de Beneteaus: Hubert is toernooidirecteur, zijn vrouw doet allerlei hand en spandiensten en drie van zijn vier kinderen spelen mee. Verder is schoonvader (met de prachtige naam Desmouilleres) hoofdarbiter.

Ook de familie Auvray is altijd volop aanwezig op dit toernooi. Moeder is vice-president van de club. Wat ze allemaal doet tijdens het toernooi is moeilijk te zeggen, maar ze is zeker 12 uur per dag aanwezig. Haar zoon is nachtportier op de dormitory. Niet echt nodig dit jaar, want het is erg rustig, haar oudste dochter is te moe van haar studie om mee te kunnen doen, maar begeleidt wel een aantal plaatselijke deelnemers. Haar vriend speelt mee in de adultgroep. Honorine, de jongste, speelt mee en doet het niet onverdienstelijk.

De famlie Navrotescu (oorspronkelijk Roemenen) is nu weer volledig aanwezig. Catalin is wedstrijdleider, trainer, partijeninvoerder en nog veel meer, zijn vrouw doet wat hand en spandiensten, Andreea, de 16-jarige dochter, inmiddels zonder dikke kont (zie de verslagen van 2010) en Frans kampioen t/m 18 jaar, krijgt klappen in de IM-groep terwijl zoonlief hetzelfde overkomt in de jeugdgroep.

Quote van de dag: Joppe (zelf 1.42 meter) voor de wedstrijd tegen een Frans kleuterteam: “We moeten het rustig aan doen tegen die kleintjes”

Dagverslag Saint-Lo 8-7-2013

Een zware tweede dag: twee ronden, gevolgd door het handicaptoernooi. We stonden vroeg op en zaten iets na 8.15 aan tafel, maar we waren niet de enigen die zo vroeg gingen ontbijten. Er stond een lange rij, dus moesten we behoorlijk lang wachten voordat we stukjes stokbrood tot ons konden nemen. Luuk had dit keer geen kaas bij zich maar een worst, ook dat wordt onder het bed bewaard.

De tweede ronde leverde ook zes punten op. Dominique speelde een jojo-partij, waarin de kansen steeds wisselden, maar ze in het algemeen de overhand had. Met twee punten staat ze voorlopig gedeeld eerste in de groep onder1400. Bart stond een pion achter, maar had een loper tegen een paard die heel wat gevaar stichtte. Achtereenvolgens leverde dat twee pionnen en paard en een punt op. Ook Carsten behaalde zijn tweede punt. De Koningsindier ging nog niet perfect, maar toen zijn tegenstander een stuk weggaf, was het pleit snel beslecht. Sarah was de vierde speler met 2-2. Ze moest in het middenspel een stuk inleveren, vocht goed terug, won een loper terug in het eindspel en rekende beter waardoor ze eerder promoveerde. Nog even moest er nagedacht worden over een theoretisch stap 4 lesje, maar dat zat er nog goed in.Ook Simon had op twee punten kunnen komen. Hij speelde sterk, overklaste zijn tegenstander, maar toen het tijd werd om te oogsten, gaf hij een stuk cadeau. Gelukkig stond hij er al een voor, dus werd het remise. Ze moest in het middenspel een stuk inleveren, vocht goed terug, won een loper terug in het eindspel en rekende beter waardoor ze eerder promoveerde. Nog even moest er nagedacht worden over een theoretisch stap 4 lesje, maar dat zat er nog goed in. Luuk – Martijn was het eerste onderlinge duel, dat door Luuk werd gewonnen.

De middagronde was een drama. De spelers hadden tot nu toe meer punten dan verwacht en moesten nu tegen te sterke tegenstanders. Nog niet een reden om dan in vier zetten 15 punten weg te geven, zoals Carsten deed. Wellicht een beetje vermoeid? De meeste anderen werden overklast. Bart heeft zeer goed gespeeld tegen iemand van 1900+, Joppe deed het ook goed tegen iemand met 300 punten meer, maar ze waren simpelweg te goed. Alleen Barry won zijn partij, het was zijn eerst punt. Yannic had ook kunnen winnen, maar had al gezegd dat hij niet goed in eindspelen was. Dat bleek. Zijn eindspeltrainer Ewoud de Groote heeft nog het nodige werk te verzetten. Wel remise en dat maakt samen 1,5 punten. Goed voor de ijsjesscore, maar dan wel voor de begeleiders.

's Avonds het handicaptoernooi. Per 50 punten ratingverschil krijgt de sterkste speler een minuut tijd minder (starttijd 10-10 minuten), maar hij houdt altijd minimaal 2 minuten over. De Nederlanders lieten zich hier van hun beste kant zien. Na 7 ronden Zwitsers hadden Simon en Martijn 5,5 punten, Brent 6, Joppe 4,5 en vele anderen 4. Simon haalde zelfs de KO-finale, die Martijn op wp net miste. In de 1/8 finales vlogen de Nederlanders er ongelukkig uit: Brent gaf een dame weg in gewonnen stelling, Simon stond in een elementair pi-eindspel gewonnen, maar vergat een koningszet te doen, waarna het remise was. En dan ging zwart door.....

Iedereen laat naar bed (tegen 01.00 uur). In de nacht werd nog lang nagespookt door de spelers uit de Hollandse provincies. De eerste asostreepjes zijn binnen.

Ook weer een nieuwe liefde: Barry is stapelgek op Cyrielle Montpeurt, inderdaad het mooiste meisje van het toernooi. Ze komt uit Metz en is hier met een aantal vriendinnen. Bovendien kan ze goed schaken, ze is de nr 2 van Frankrijk onder 18 jaar. Telefoonnummers zijn uitgewisseld, maar verder is er nog niets ondernomen. Uiteraard zullen de begeleiders eea stimuleren.

Quote van de dag: geen.

Dagverslag Saint-Lo 7-7-2013

De dag startte voor Brent veel te vroeg. Hij gaat meestal tegen 2.00 uur naar bed en staat zo rond 10.00 op. Behalve op vrijdag, want dan moet hij om 9.50 uur Peter Heerschop op radio 538 horen.

Om 9.00 verzamelde iedereen zich in de gang, daarna werd voor de 1e keer de dagelijkse wandeling naar de mensa gemaakt. Alle hekken op weg hier naar toe waren afgesloten, zodat, net als in de touretappe vandaag, het nodige geklommen moest worden. Bart toonde zich de Mollema onder de Saint-Lo gangers

Luuk heeft zich goed voorbereid op het Franse eten. Hij heeft twee zakken bruin brood bij zich en een 20 plakjes kaas, die hij onder zijn bed verbergt, want daar is het lekker koel. We zullen zie hoe de overgebleven plakken er over enige dagen uitzien.

Om 11.00 het traditionele voorstelrondje. Men leeft op grote voet, vooral Bart en Simon. One direction, een nieuwe Engelse jongensband, wordt door velen gehaat, en door een persoon geadoreerd. Daarna werd iets verteld over het toernooi, huishoudelijke regels en werden zonder protest de bedtijden bekend gemaakt.

Daarna werd een kenningsmakingssimultaan gegeven. Eindscore: 7-3 voor het duo Brent-Hiddo. Goede partijen van Simon, Martijn, Sarah, Barry en dat was het wel. De simultaan werd buiten gegeven, de organisatie had een grote partytent neergezet met 12 borden. Een goed idee, als het regent, kunnen spelers ook buiten roken zonder nat te worden.

Tijdens de luch (de groenten waren weer erg doorgekookt) werd duidelijk dat Sarah smoorverliefd is geworden op de Roemeen Mihai Andronache. Waar een lange busreis al niet goed voor is. We kunnen de keuze goed begrijpen, Mihai is een knappe jongen die beter geschaakt wordt dan zelf kan schaken. We hopen dat Sarah van Rooden geen blauwtje loopt. Marielle, moeder van Joppe en Dominique, en ook mee deze week, vond Dragos-Mihai Turcoman een echter een stuk knapper.

Andronache kan echter nauwelijks Engels, maar in de liefde gebruik je je mond voor andere dingen.

De organisatie is dit jaar gekleed in groene T-shirts. De animators, die voor de nevenactiviteiten zorgen, hebben oranjeshirts aan. Ook wij hebben die, kijken of we daarvan kunnen profiteren.

De opening van het toernooi was weer een groot fiasco. Geen microfoon, alles onverstaanbaar en niemand had er ook maar enige aandacht voor. Aandacht voor de gratis drankjes en koekjes was er daarentegen wel.

Dan de partijen. 6-10 klinkt aardig en de ijsjesscore is ook gehaald, maar er waren zeker twee spelers bij die onnodig een stuk weggaven. Ze mogen morgen voor straf tegen elkaar. Carsten speelde een degelijke partij, over Simon waren we ook zeer tevreden, de rest had het makkelijker.

Martijn heeft heeft acht uur gereisd om in zes zetten een stuk weg te geven. Hij kon nog revanche nemen met een pionvork, maar dat was een plye teveel voor hem. Barry speelde het langst. Hij had een goede tegenstander en die gaf hem uiteindelijk een pak op de broek.

Naast onze groep speelt nog een Nederlander mee: de negenjarige Rutger Smulders van HMC. Hij vertoeft op een camping op ruim een uur rijden.

Tijdens het diner werd duidelijk dat we een politicus in spé in de groep hebben. Luuk heeft een complete filosofie over hoe de samenleving er uit moet zien: niemand betaalt meer belasting, als je niet werkt, krijg je geen inkomen en moet je maar op straat leven of ga je maar dood. Wil je dat niet, dan moet je maar gaan voetballen.

Het is duidelijk: zijn vader is bankier, zijn moeder werkt bij een verzekeringsmaatschappij: de appel valt niet ver van de boom.

Quote van de dag: Barry ging zich omkleden voor het diner omdat anders zijn Ajax-shirt vies zou kunnen worden. Brent en Marielle: Zo'n shirt kan alleen maar schoner worden.

U ziet het, de spelers en wij moeten er nog even inkomen.

Dagverslag Saint-Lo 06-07-2013

Voor de vijfde achtereenvolgende keer een Nederlandse afvaardiging naar het jeugdschaaktoernooi van Saint-Lo, voor het eerst zonder Stefan Kuipers. De oud-winnaar van het handicap toernooi hier zal gemist worden, maar we hebben gelukkig een Stefan-look-a-like in ons team: Martijn Kanger lijkt veel op hem: slank, intelligent en kan ook niet voetballen. Ook Leonore was er voor het eerst in twee jaar niet bij, dus de overgebleven begeleiders moeten het nu echt hebben van Frans vrouwelijk schoon.

Iedereen was ruim op tijd in de prachtige nieuwe stationshal van Rotterdam cs, maar toch werd het voor Yannick Husers spannend. Hij had zijn drugs vergeten mee te nemen en moest hals over kop naar de plaatselijke dependance van Fuentes om daar het nodige op te halen. Vijf minuten voor vertrek van de trein was hij weer terug.

In twee alinea's al twee nieuwelingen genoemd. De derde is Barry, die vanwege het behalen van zijn VMBO-diploma een schaakreis kreeg aangeboden van zijn ouders. De andere zeven Nederlandse deelnemers waren er vorig jaar ook al bij. Van hen ging de familie Kroon op eigen gelegenheid, de anderen pakten de Thalys, die in tegenstelling tot de Fyra (Brent zag een paar hopeloze gevallen langs de rails staan), wel reed.

Onderweg voor het eerst in 15 jaar problemen met de treinkaartjes. Een punctuele conducteur had zijn twijfels over het kind zijn van onze kinderen en vroeg aan iedereen om zijn/haar paspoort te tonen. Het blijkt dat je na je 12e geen kind meer bent, maar Hiddo had van de NS-highspeed medewerker wat anders te horen gekregen. We konden kiezen: 285 euro ter plekke pinnen of dit bedrag na afloop van onze schaakvakantie betalen met toevoeging van 60 euro per man administratiekosten. Een flinke tegenvaller, maar wellicht krijgen we het geld terug omdat we niet goed zijn geinformeerd.

In de trein worden de namen van de spelers traditioneel verfransd. Voor sommigen is dat heel makkelijk, maar bij anderen moet er veel gepuzzeld worden. Hierbij de resultaten:

Martijn Kanger – Khanteur

Barry Broek – Pantalon

Simon Elgersma – Antelasmere

Carsten van der Hoeven – des fermes

Bart Borm – Bormbe

Yannic Husers – Maconerise

Luuk Weidema – Patorgemere

Sarah van Rooden – de Rougeplus

Een meevaller was de buschauffeur. Niet de chagrijnige lul van voorgaande jaren, maar een sympathieke man. Wel was het jammer dat hij geen tijd kon vinden om onderweg te stoppen voor een maaltijd, maar dat was tevens een 2e meevaller: de 150 euro die hiervoor begroot was, werd niet uitgegeven. Wel even gestopt voor een sanitaire stop. Het verloren gegane vocht werd door de meesten meteen weer aangevuld met cola, cola en cherrycola.

We hadden veel ruimte in de bus. Er zouden nog 10 deelnemers en begeleiders uit Wit-Rusland meegaan, maar die waren niet op het Gare du Nord te vinden. Men had de trein maar genomen naar Saint-Lo omdat men Hiddo niet kon bereiken. Een uitermate domme beslissing, want men wist wel hoe laat de bus zou vertrekken en onze trein zou aankomen. Nu moet men trein en een deel van de bus betalen, en men heeft al zo weinig geld in dat land.....

Gelukkig zaten de vier Romenen wel in onze bus. Begeleider Radu Breahn speelt in de IM-groep, de anderen het jeugdtoernooi. We vermaakten ons met snoep en chips eten, slapen en uiteraard de Hiddo-kwis. Het viel op dat Luuk heel veel van voetbal weet, Martijn, Bart en Karsten veel algemene kennis hebben en Simon geen winegums lust. De topografische kennis van sommigen kan nog worden verbeterd (de hoofdstad van Armenie is zeker niet Boedapest), over geschiedenis weet men ook niet al te veel. Het origineelste antwoord kwam van Simon. Op de vraag “Welke bevolkingsgroepen hebben iha een laag iq en rijmen op Tukkers?” kwam het antwoord: “rukkers en Molukkers.” Het werd goed gerekend, maar bedoeld was natuurlijk truckers.

Om 19.15 arriveerden we in de dormitory, een nieuw record. De mensa was een uurtje open. Overheerlijke couscous met goede saus, die door de kinderen veelal niet gewaardeerd werd. Ook de taai steak werd niet opgegeten. De begeleiders, door ervaring groot geworden, hadden echter een overheerlijk stuk varkensvlees genomen. Na het eten nog de eerste match Nederland – Roemenie gehouden. De uitslag is onbekend, maar Nederland won wel. Luuk maakte indruk met veel doelpunten en nog meer missers, Joppe toonde aan dat PSV een goede verdediger dicht bij huis heeft rondlopen en Carsten...

Weinig bekende namen dit jaar in Saint-Lo. Veel oudere Franse jeugdspelers zijn niet van de partij. Sommigen spelen een ander toernooi in Rennes, anderen hebben problemen met de organisatie (drank is ten strengste verboden in en rondom de toernooizaal), anderen zijn moe na een zwaar studiejaar, of hebben gewoon geen zin. Het toernooi is daarom matig bezet. Het door Nederlanders verfoeide kutkind is zowaar als eerste geplaatst. (zie voor het waarom van de benaming van deze persoon de verslagen van een en twee jaar geleden). De Nederlanders hebben lage ratings en zullen niet zeer hoog eindigen, maar we vermoeden dat velen wat underrated zijn, dus wellicht vallen de resultaten mee. En anders is er natuurlijk nog de briljante begeleiding, goed voor minimaal een extra punt per persoon.

Quote van de dag:

Barry Broek na aankomst van de trein op Gare du Nord: “Mogen we nu uitstappen?” Hopelijk morgen sterkere uitspraken.