Na
het handicaptoernooi mochten de spelers natuurlijk uitslapen: om 9.15
werd er verzameld voor het ontbijt. Daar gebeurden weinig
bijzonderheden. Leuk aspect aan de mensa is dat iedereen juicht en
applaudisseert als iemand een glas laat vallen. Bijna elke maaltijd
is dat wel een of meerdere keren het geval.
Na
het ontbijt hebben de spelers op een normale speeldag, zoals vandaag,
een uurtje vrij. Om 11.00 wordt een uurtje voorbereid. Helaas konden
we maar van een tegenstander iets vinden: in een partij van vijf jaar
geleden speelde hij koningsgambiet, maar Yannic ondervond dat hij van
repertoire veranderd is. De overige spelers speelden spelletjes die
door het animatieteam zijn klaargezet. De echte schaakfanaten Carsten
en Barry probeerden studies op te lossen. Toen ze hoorden dat hiermee
geen telaatstreepjes werden kwijtgescholden, stopten ze abrupt. Maar
ze wisten alle zes studies keurig op te lossen.
Om
13.00 lunchen, maar zonder de dames. Ze waren nergens te vinden.
Marielle Kroon zocht etage, douche, voetbalveld en speelzaal af, maar
zonder resultaat. Later bleek dat men uitgerekend in een
analyseruimte die we nooit gebruiken aan het schaken was. Twee ruime
telaatstreepjes.
Voor
het eerst in zes jaar Saint-Lo (abusievelijk is eerder vermeld dat
het er vijf jaar waren) gingen Brent en Hiddo met de auto terug naar
de speelzaal. De Zweeds/Wit-Russische trainer had er een in Duitsland
gehuurd en bood ons een lift aan. Bovendien scheelde dit volgens hem
veel energie. Luuk moest alle borden opruimen omdat hij al drie keer
te laat was gekomen.
De
partijen leverden maar liefst 7 punten op. Acht als je Rutger
Smulders ook meetelt. De 9-jarige HMC-er won zijn vierde partij op
rij, nu in zeven zetten binnen 3 minuten. Zijn vader moet elke dag
een uur rijden om in de speelzaal te komen....
Martijn
speelde een prachtige partij. Het plan van de Leeuw kwam tot uiting.
Ook Joppe, goed spelend tot nu toe, maar nog niet goed scorend, kwam
voor de eerste keer tot winst. Zijn zus doet weer mee in de subtop
van haar toernooi door haar derde punt binnen te slepen. De score had
nog hoger kunnen uitvallen als Yannic zijn eindspel had gewonnen. Hij
was blij met remise, omdat hij een slechte stelling moest verdedigen,
maar er had zelfs nog meer ingezeten!
's
Avonds werd een voetbaltoernooi gehouden voor zeventallen. Alle
spelers deden mee, maar de dames slechts “als het kon.” Iedereen
had voor deze gelegenheid een oranje shirt aangetrokken. Net als bij
het echte Nederlands elftal was er wat onenigheid over de opstelling
en het wisselbeleid, en natuurlijk behaalde het team weinig punten
(maar wel een meer dan vorig jaar). Carsten ontpopte zich als een
tank in de verdediging door alles wat voor zijn voeten kwam weg te
schoppen, Yannic was de ideale aanvoerder: positief ingesteld,
stimulerend waar nodig en ook de mindere spelers een bal gunnend.
Luuk de goaltjesdief. Een gezellige avond.
De
liefde slaat toe in Frankrijk:
Barry
heeft inmiddels een nieuwe vriendin: Valentina. Een foto van dit stel
is spoedig op facebook te vinden. Valentina komt uit Brest, haar
Engels is matig, maar altijd nog beter dan het Frans van Barry. En
dat zal altijd zo blijven.
Ook
bij Yannic slaan de hormonen op tilt. Zijn vriendin heet Victorie,
die in tegenstelling tot haar naam doet vermoeden, weinig punten
heeft.
Mihai
wilde de voetbalcapaciteiten van Sarah wel eens bekijken, maar droop
af toen ze niet werd opgesteld. Wat zal dit voor gevolgen hebben?
Er
zijn drie families die grote betrokkenheid hebben bij het toernooi.
Uiteraard de Beneteaus: Hubert is toernooidirecteur, zijn vrouw doet
allerlei hand en spandiensten en drie van zijn vier kinderen spelen
mee. Verder is schoonvader (met de prachtige naam Desmouilleres)
hoofdarbiter.
Ook
de familie Auvray is altijd volop aanwezig op dit toernooi. Moeder is
vice-president van de club. Wat ze allemaal doet tijdens het toernooi
is moeilijk te zeggen, maar ze is zeker 12 uur per dag aanwezig. Haar
zoon is nachtportier op de dormitory. Niet echt nodig dit jaar, want
het is erg rustig, haar oudste dochter is te moe van haar studie om
mee te kunnen doen, maar begeleidt wel een aantal plaatselijke
deelnemers. Haar vriend speelt mee in de adultgroep. Honorine, de
jongste, speelt mee en doet het niet onverdienstelijk.
De
famlie Navrotescu (oorspronkelijk Roemenen) is nu weer volledig
aanwezig. Catalin is wedstrijdleider, trainer, partijeninvoerder en
nog veel meer, zijn vrouw doet wat hand en spandiensten, Andreea, de
16-jarige dochter, inmiddels zonder dikke kont (zie de verslagen van
2010) en Frans kampioen t/m 18 jaar, krijgt klappen in de IM-groep
terwijl zoonlief hetzelfde overkomt in de jeugdgroep.
Quote
van de dag: Joppe (zelf 1.42 meter) voor de wedstrijd tegen een Frans
kleuterteam: “We moeten het rustig aan doen tegen die kleintjes”
ooooh barry toch, 2 meiden??;)
BeantwoordenVerwijderenxxx je zus