De stichting Caissa zag zich gedwongen dit jaar naar een andere speellocatie uit te wijken. De TU haakte vanwege de bezuinigingen af als hoofdsponsor, zelfs een gratis speelzaal bleek niet tot de mogelijkheden te behoren. Verschillende locaties werden bekeken en uiteindelijk werd de sporthal ’t Wooldrik in Borne tot de meest geschikte verkozen. Het zal voor de organisatie niet makkelijk geweest zijn, alle locaties waren minder dan de sporthal van de TU.
De huidige locatie heeft beslist een aantal goede dingen: de speelzalen zijn groot, er is veel loopruimte voor de spelers en bovendien zijn ze voldoende gekoeld. Met gemak zouden er 200 spelers extra mee kunnen doen. Naast de toernooizalen ligt een zwembad waar de schakers tegen korting gebruik van kunnen maken, echter het betreft alleen een binnen zwembad. Ook is er een klein sportpark in de omgeving waar gevoetbald of gebeachvolleybald kan worden. Helaas ging het beachvolleybal vanwege gebrek aan deelname niet door.
Het zwakke punt van de toernooihal is de kantine. Het is er bijzonder benauwd (en daar valt vanwege het naast gelegen zwembad slechts tegen extreem veel geld iets aan te doen), het licht is er matig en de consumpties zijn er duur, zeker voor de schakers die de prijzen op de TU gewend zijn. Als de frisdrankjes 1,70 euro kosten, krijg je niet veel jongeren aan de bar. Toch schijnt de uitbater tevreden te zijn geweest met de omzet. De dichtstbijzijnde supermarkt is 20 minuten lopen, dus de jeugdschakers moeten veel moeite doen om een betaalbaar glaasje cola te kunnen krijgen. Verder is er geen Wifi, tegenwoordig de norm voor een horecagelegenheid. De organisatie heeft nog wel geprobeerd een sponsor te vinden voor het opzetten van wifi, maar dit is helaas niet gelukt. De vraag is echter of de organisatie dit moet doen of het horecabedrijf gewoon met haar tijd moet meegaan.
Een terras buiten maken zou een aardige optie geweest zijn, maar de ruimte is beperkt.
Verhuizing naar een kleinere plaats, ook al is Borne het leukste dorp van Overijssel, is nooit goed voor het aantal deelnemers. Dit jaar zijn dat er precies 250, een afname van bijna 70 t.o.v vorig jaar. Ik heb geen verklaring hoe dat komt. Ongetwijfeld is de gestage afname van het aantal jeugdschakers in Nederland ook onderdeel van het verhaal. Toch lijkt in sommige regio’s de afname tot staan gebracht te zijn: in b.v. de NOSBO en de RSB nemen de deelnemersaantallen op Grand-Prix toernooien weer toe. In de SBO, waar Borne deel van uit maakt, gaat het echter niet goed met het jeugdschaak, net als het daarnaast gelegen OSBO. De regionale pupillendag in de SBO moest worden afgelast omdat er slechts 1 of 2 spelers per categorie zich opgaven.
Natuurlijk is het voor een deel ook toeval. Weinig Belgen dit jaar. Organisator Hugo van Steenwinckel zou privé-problemen hebben en geen zin/tijd hebben om dit jaar een kamp te organiseren. Slechts de 3 Torens uit Gent was met een man of 15 aanwezig. De kampen van Paulien Knipscheer en de Toren verdwenen, slechts ASV is er voor terug gekomen.
Ook waren er weinig absolute topspelers in elke categorie te vinden. De weinige aanwezigen onder hen spelen meestal in een hogere leeftijdscategorie. De generatie 1991 liet het bijna volledig afweten. De weinige aanwezige topspelers speelden voor een groot gedeelte in een hogere categorie.
Als je veel geld hebt, is alles makkelijk. Toch is het dringend noodzakelijk om beleid te maken om goede Nederlandse spelers alsmede buitenlandse topspelers te interesseren voor dit toernooi. De O bij het toernooi doet zijn naam weinig eer aan. Nu de kwantiteit en kwaliteit afneemt van het ONJK, zullen subtoppers sneller gaan nadenken over andere alternatieven. Voor slechts 150 euro meer kunnen prachtige buitenlandse toernooien met een vakantie gecombineerd worden.
Te denken valt aan condities voor Nederlandse spelers met een status (dit jaar alleen Arthur Pijpers), het faciliteren van groepen buitenlanders (bv 10 inschrijvingen, gratis overnachting voor 1 speler en coach). Maar veel van dit alles staat en valt met geld. Na het wegvallen van de hoofdsponsor en speelzaal moest de organisatie noodgedwongen zich in eerste instantie bezig houden met een nieuwe speellocatie en daarna met de praktische invulling van deze locatie. Een nieuwe hoofdsponsor werd niet gevonden. Beleid op dit gebied mag echter ook van de KNSB worden verwacht, maar de bond laat het op dit gebied, zoals bij vrijwel alle NK-toernooien, afweten.
Dan de NOSBO-spelers. In de A-groep, door sponsoring van de UT de UT-groep genoemd, deed Jorden van Foreest het uitstekend. Hij was constant in de top terug te vinden en scoorde 6,5 punten, goed voor een vijfde plek. David Slagter behaalde een halfje minder. Ook Milan Mostertman behaalde zes punten, maar moest na een ongelukkig begin met twee nullen (en een verloren protest) zich terug knokken in het toernooi. David heeft lange tijd kans gehad op een top 5 klassering. Evie Warmelink werd voor het eerst in tijden geen meisjeskampioen, maar dit lag mede aan een ongelukkige blessure, opgelopen bij het voetbaltoernooi. Met een pijnlijke enkel, het rechterbeen omhoog tijdens de partij, is het niet lekker spelen.
Xander Mostertman en Frank van der Werff waren de hele tijd in de middenmoot terug te vinden. Ook Job Zadi en Jonathan Slagter waren weer van de partij, maar konden geen potten breken. Opmerkelijk was dat de het grootste contigent NOSBO-spelers in de A-groep actief was, geen echt goed teken.
In de B-groep werd Ivo Maris vierde, weer een goed resultaat na zijn winst in de A-groep van Dieren. De tweede NOSBO-speler hier was Frederieke Klopstra, die in het slechts 31 koppen tellende deelnemersveld in de onderste regionen eindigde.
In de C-groep deed E-tje Lucas van Foreest het niet slecht. Hij eindigde in de subtop. Silvia van der Werff scoorde 50%, Lisanne Waardenburg een halfje minder, terwijl Lieke Voorintholt slechts een punt scoorde door een bye. Waar waren de jongens uit de NOSBO in deze groep?
In de D-categorie slechts twee noordelijke deelnemers. Zowel Bart van Adrichem als Feline Waardenburg behaalden vijf punten.
In de gecombineerde EFGH-groep behaalde Jonas Hilwerda 8,5 punten uit 13 wedstrijden. Hij werd daarmee 11e, maar derde in het GH-klassement. De broertjes Bourgonjen waren voor het eerst van de partij. Thijmen behaalde 6 punten, Ruben scoorde een half puntje meer.
Eindstanden:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten