dinsdag 12 februari 2013

Zuidlaren 2013

Ieder jaar organiseert Zuidlaren een schaaktoernooi voor kinderen. In negen ronden Zwitsers maken zo'n 40 kinderen uit wie de sterkste is.
Al een aantal jaren waren er ook vierkampen voor volwassenen en de (sterkere) jeugdspelers. Dit jaar was er meer reclame voor gemaakt en dit verhoogde het deelnemersaantal. Met 28 spelers werden er vier groepen gevormd. Iedereen speelde drie partijen met een bedenktijd van 35 minuten p.p.p.p. + een increment van 5 seconden.

Het toernooi was niet sterk bezet. Met prijzen van 15 en 10 euro met een inleg van 8 euro kun je dat ook niet verwachten. Dat was waarschijnlijk ook niet de bedoeling van de organisatie. Maar het is voor sterke jeugdspelers prettig om een langer tempo te spelen en toch bij hun vriendjes die minder goed schaken in de buurt te kunnen zijn. En voor ouders die (kunnen) schaken is dit een iets aangenamere manier om hun tijd door te brengen.
Kortom het is een goed idee om voor verschillende doelgroepen tegelijk een toernooi te organiseren. Clubs die een rapidtoernooi organiseren kunnen b.v. meer deelnemers krijgen als ze in een nevenruimte een vierkampentoernooi houden. Op het rapidtoernooi komen sterkere en jongere spelers af, de vierkampen (met rond een uur bedenktijd p.p.p.p.) zullen veel meer ouderen afkomen. Zelf heb ik dit al regelmatig gezegd tegen de organisatie van het rapidtoernooi van Groningen, maar tot op heden tevergeefs. Slechts in Heerenveen en Franeker was men ooit zo wijs.
Uiteraard heb je voor zo'n dubbeltoernooi veel vrijwilligers nodig, en die waren ook in ruime mate aanwezig in Zuidlaren: veel wedstrijdleiders, een goede barkeeper, twee toernooifotografen, indelers en nog diverse anderen.


De vierkampen had men op sterkte ingedeeld, maar daarbij de kleuren van de Bergertabel omgedraaid. Hierdoor hadden de sterkste spelers twee keer zwart. Een aardig idee!
Ik was op rating veruit de grootste favoriet. Leon Steijvers had zo'n 350 punten minder. Maar ik was ziekjes (griep). Dat heeft misschien invloed gehad op mijn spel, maar dat kun je nooit hard maken.

Leon Steijvers is een degelijke 1600-spelers, maar speelt misschien iets te passief. In een opening die me normaal gesproken niet ligt (d4 met Lg2), kreeg ik na zo'n zet of 15 het initiatief. Het duurde lang, tot in tijdnood, toen Leon een aantal mindere zetten produceerde, voordat het punt binnen was.

Tegen de jonge Raymond Oord kwam ik slecht uit de opening. Vocht terug vanuit slechte stelling en kwam mede door zijn wat oppervlakkige spel goed te staan. Won twee pionnen, maar onderschatte zijn koningsaanval. Waarschijnlijk had hij niet meer dan remise, maar niet op de manier waarop ik het speelde. Gelukkig bood hij met torenwinst in de stelling en 16 seconden op de klok, remise aan. Ik had ook nog maar minder dan een minuut, dus onmiddellijk aangenomen.

De slotpartij was tegen Marc Petrelli, de vader van een jeugdspeler die ik train. Na zo'n 6 zetten gaf ik een stuk weg, met wit tegen het Scandinavisch. Daarna dacht Marc steeds lang na om wellicht niet het beste plan te kiezen. Ik kreeg enige aanvalskansen, en hij had een paard buitenspel staan. Mede door tijdnood kon ik het stuk terugwinnen, met een pion rente. Maar met nog 20 seconden op de klok zag Marc niet meer hoe hij mat kon verdedigen (was alleen mogelijk ten koste van nog een pion), en ging door zijn vlag.

Bij het schaken wint iemand altijd terecht (er zijn iha geen derden die invloed hebben op het spel), maar enig geluk heb ik zeker gehad!

Zoals gezegd, het toernooi was prima georganiseerd: bekwame wedstrijdleiders, goede catering, gebruik makend van moderne media (indelingen op digitaal schoolbord), snel verslag op internet (maar niet alle foto's).
Een paar kleine opmerkingen: om op tijd te kunnen beginnen, is het misschien handig om te vermelden dat iedereen op een bepaalde tijd aanwezig moet zijn. Sterke spelers vinden geldprijzen leuker dan bekers, maar veel volwassenen die weinig of niets gewonnen hebben in hun schaakleven, vinden bekers ook een prima idee.


Toernooisite