woensdag 11 juli 2012


Saint-Lo 2012 Verslag dag 4

Een trieste dag. Allereerst vreselijk, vreselijk vroeg opstaan en dan hoor je op het nieuws dat Erik van den Doel weer een grote wanprestatie heeft neergezet op het NOVA-weekendtoernooi in Haarlem. We kunnen eigenlijk zeggen dat dit de geestelijke dood is van deze Leidse grootmeester. Hij laat een groot gat achter dat ooit zal worden opgevuld door een van de Nederlandse deelnemers in Saint-Lo. Voorlopig zult u het echter moeten doen met deze in memoriam.


In memoriam Erik van den Doel

Een diervriendelijke grootmeester uit Leiden;
waarvan ooit vele mensen zeiden;
dat hij het nog eens ver zou schoppen.
Maar nu is er weer een toernooi naar de knoppen.
Morgen winnen onze kinderen alle twee hun wedstrijden.

Voor het eerst een min of meer normaal aanvangstijdstip voor een ronde: 14.00 uur. Zoals gezegd moest er wel vroeg worden opgestaan, want de mensa sluit niet veel na negenen. Na het ontbijt hebben de kinderen een paar uur vrije tijd voordat er om 11.00 wordt voorbereid. Van lang niet iedereen konden partijen van tegenstanders worden gevonden, zodat het voorbereidingsuurtje vaak wordt omgezet in een trainingsuurtje, waarin taktiek wordt geoefend, studies worden opgelost of een trainingspartij wordt gespeeld. Goed nieuws vandaag was het feit dat de laatste Nederlander zich eindelijk heeft gedoucht. Uit piëteit zullen we de naam van hem maar niet noemen.  Deze persoon heeft het niet zo op hygiene: slechts twee broeken en twee paar sokken mee (waarvan er inmiddels een is verdwenen). Het aantal onderbroeken is niet veel meer.
Om 12.00 is het vertrek naar de lunch. Omdat Raymon ’s ochtends zijn derde telaat streepje te pakken had, moest hij alle dienbladen van de Nederlanders wegbrengen. Uiteraard liet hij twee keer wat vallen, wat volgens de traditie een enorm applaus oplevert van iedereen in het gebouw. Dezelfde Raymon werd door Terror-Thomas op eigen verzoek op een stoel met tape vastgebonden. Wat de lol daarvan was ontging de begeleiders, maar het slachtoffer en dader vonden het bijzonder leuk.
De partijen. Veel kinderen waren snel klaar. Bart won in 9 zetten omdat zijn tegenstander een dame wegblunderde. Volgens Blaise Genesseaux, het broertje van de voormalige nr. 2 van het toernooi, was hij aan het experimenteren in een nieuwe opening. Experiment voorlopig mislukt dus.  Er waren ook spelers die snel verloren. Simon blunderde wat weg. Luuk verdedigde een verloren stelling geweldig, maar kon niet omschakelen toen hij opeens de winst in de schoot geworpen kreeg. Helemaal blij met remise was hij dus niet. Marijn verloor van een Nederlander uit de drankgroep, Robin Bos. Maar toch speelde hij lange tijd goed mee tegen iemand met 250 punten meer. Op het nippertje verloren, maar toch goed gespeeld.
Na de ronde snel eten. Opnieuw geen slechte maaltijd: kip en patat (en worteltjes, wat de meeste kinderen natuurlijk niet namen). En heel veel gebroken glaswerk. Dus de sfeer zat er goed in. Voor de lunch deed vrijwel iedereen nog mee aan een voetbaltoernooi. De uitslagen zijn we vergeten, maar die zullen wel in de stijl van het Nederlands elftal zijn geweest.
Dit jaar zullen we het vorig jaar gerezen idee ook echt gaan uitvoeren: er komt een Mr. Bean look-a-like verkiezing. Voorlopig zijn er zes genomineerden: In willekeurige volgorde:
Thomas Duchateau                                        Wouter Manenschijn
Ronan Le Goff                                                 Jeremie Devallee
Thomas Mollema                                           Louis Salles
Ook het thuis front mag een stem uitbrengen. Stuur gewoon een mailtje terug.
De terror-tutjes hebben hun terroristische actie richting onze oosterling meer dan goed gemaakt: hij kreeg een pakketje met allerlei snoepjes erin. Maar vertrouwen komt te voet en gaat te paard. Het cadeautje werd niet vertrouwd (kon een bombrief zijn) en pas na veelvuldige inspectie open gemaakt. De snoepjes zijn inmiddels op. Het polonium werkt voorlopig nog niet.

Deze avond was weer het traditionele handicaptoernooi, of zoals Dominique het noemde: gehandicaptentoernooi. Het concept van dit toernooi is dat per 50 elopunten verschil met je tegenstander, je 1 minuut minder op de klok krijgt, met een maximum van 10 tegen 2 minuten. Voor zowel de sterkere schakers, zoals de begeleiders, alsook de wat minder sterke spelers dus een leuke uitdaging. Doordat iedereen minimaal 7 rondes speelden kwamen er een hoop bekende tegenstanders langs, variërend van de zusjes Auvray en Betty David/David Betty tot het Kutkind en oudgediende Pierre Civit, die ieder jaar meedoet en al vele Nederlanders een punt heeft geschonken.
Ook een hoop onderlinge Nederlandse duels. Mick tegen Luuk werd op het nippertje (2 sec) gewonnen door Mick, Marijn wist knap te winnen van Xander Mostertman, en Sarah rammelde Thomas van het bord, zowel op tijd als qua stelling won ze, met haar 800 elopunten minder! De kraker Hiddo-Brent in de voorronde viel tegen, beiden speelden als oude mannen. Dat valt Hiddo niet kwalijk te nemen en Brent was wel enigszins geïmponeerd door Hiddo’s zelfvertrouwen. De remise werd snel overeengekomen.
Simon had een moeilijk toernooi, maar werd door Hiddo tijdens een lastige partij over het dode punt heen geholpen: ‘’kom op Simon, het is een meisje, ze geeft vanzelf alles weg. Blijf alleen wel naar het bord kijken en niet naar haar borsten!’’ Simon won vervolgens probleemloos van deze 600 punten sterkere tegenstandster. Hiddo wist verder een Roemeen van formaat walrus pisnijdig te maken door constant te praten, fluiten en andere geluidjes te maken tijdens de partijen. Toen deze walrus vervolgens ook nog van Stefan verloor was de maat vol, werden de Nederlanders collectief in plat Roemeens vervloekt en had Hiddo weer een protest aan zijn broek hangen (zijn bovenste broek).

Na de voorrondes mochten de hoogste 16 spelers het in een Knock Out systeem tegen elkaar opnemen voor de hoofdprijs van maarliefst 20 euro en vooral eeuwige roem. Onder deze 16 spelers zaten 4 Nederlanders. Tot zijn grote teleurstelling niet Mike Kroon, ook niet Thomas en Mischa met hun grote monden, maar wel David Slagter en uiteraard vrijwel alle begeleiders. Alleen Hiddo kwam met 5 uit 7 net iets te kort. Genoeg tijd voor hem dus om de andere Nederlanders aan te moedigen. Met toestemming van wedstrijdleider Hubert werd het Franse volkslied inclusief muziek ingezet. Tot hilariteit van de Fransen, die genoten van Hiddo’s prachtige uitspraak en zangkwaliteiten. In de 1/8 finale moesten Stefan en Brent tegen elkaar, dat verrassend door Brent werd gewonnen. David kwam een rondje verder en Leonore gooide het Kutkind uit het toernooi. Heerlijk moment was toen ze mat in 1 kon geven, nog even 10 seconden wachtte en triomfantelijk om zich heenkeek hoe alle Nederlanders de Val van Kutkind vierden. De ¼ finale werd het eindstation voor David en Brent, die met 1.b4 een Franse 2400-speler niet kon verrassen. Leonore ging echter vrolijk door met winnen, dit keer een talentvolle Roemeen van 1600.
In de halve finale speelde ze tegen Ronan Le Goff, tegenstander uit ronde 2 van Mischa. Deze Fransoos werd in een eindspel van K+T tegen K+L op techniek naar huis gespeeld. De finale was tegen Jolly, de bedwinger van Brent. Met 10 tegen 4 minuten, en ook nog zwart waardoor ze aan remise voldoende had wisten de Nederlandse fans dat de titel zo goed als binnen was. En ja hoor, het werd nog een beetje spannend, maar het handicaptoernooi werd, net als vorig jaar, gewonnen door een Nederlander.

Quote van de dag
Hubert Beneteau (toernooidirecteur): “Singing is allowed, telling moves not.”
Axelle Desmouilleres (zijn vrouw): “And please, use the micro for the singing.”

Geen opmerkingen:

Een reactie posten