Saint-Lo 2012 Verslag dag 2

Een trieste dag. Allereerst vreselijk vreselijk vroeg opstaan en dan hoor je op het nieuws dat Louis van Gaal de nieuwe bondscoach van Oranje is. Deze coach gaat natuurlijk een groot gat creëren. Wij proberen met onze verslagen U hier alvast op voor te bereiden. Zijn niveau zullen we nog niet halen, maar dat is ook zeker niet onze intentie.

In memoriam:

Met de komst van Louis van Gaal

Wordt het een heel moeilijk verhaal

Oranje speelde altijd met veel franje

Maar de eeuwige kampioen blijft Spanje

Morgen winnen onze kinderen allemaal

Nadat iedereen helaas op tijd, ondanks de nieuwe douches, ongedoucht op de gang klaar stond zijn we richting het ontbijt gelopen. De gesloten hekken waren geen goed voorteken en na enig klimwerk werd al snel duidelijk dat de ontbijtzaal dicht was. Vervolgens hebben we in een amfitheater-achtige setting de voorstelronde gedaan middels het Idols-concept. Het putdeksel was de beruchte stip, waar Thomas meteen in zijn rol van Mr. Bean verviel en geen zinnig woord wist uit te brengen. Enige opmerkelijke hobby’s: het irriteren van irritante mensen, niet slapen of juist wel heel veel slapen. De laatste twee hobby’s liggen gek genoeg bij elkaar op de kamer.

Na het ontbijt vertrok er een groep richting Lidl waar er fanatiek voedsel ingeslagen werd. De grootse plannen van sommige deelnemertjes vielen helaas in het water. De door Luuk ingeslagen kaas kon hij helaas niet kwijt in de koelkast die hij wel verwacht. Daarom werd deze kaas met ham en brood ge-upgrade tot koude tosti’s en clubsandwiches. Zoals het dames betaamt kochten zij meer spullen dan dat ze geld bij zich hadden, helaas moesten er enkele producten worden achter gelaten bij de kassa. Sarah ging niet bij de pakken neer zitten bedelde snel geld bij elkaar om toch haar geliefde keelsnoepjes aan te schaffen die ze al zo lang had willen hebben. De begeleiders hebben het minder luxe en moet deze week leven op shampoo, tandpasta en water.

Vlak voor de opening was er weer de gebruikelijke openingspeech van Hiddo, met alle nuttige weetjes voor de rest van de week. De indeling van de groepjes werd bekend gemaakt, daarna werd er geluncht en met de groepjes even kort voorbereid. Om 15:00 was de opening waar alleen Hiddo elk jaar reikhalzend naar uit kijkt. Bij gebrek aan een microfoon konden we het gebrekkige Engels dit jaar helaas niet verstaan. Het hoogtepunt van Hiddo’s week was natuurlijk de heerlijke gratis chips, cola en Orangina. Toen de indeling bekend werd en iedereen achter zijn bord zat, werd duidelijk dat we twee mensen met een bye hadden en eentje zonder tegenstander. De spelers met een bye werden al snel ingedeeld en de tegenstander van Joppe kwam toch nog opdagen. Erg goed en snel opgelost van de organisatie, complimenten! Aangezien de twee spelers die oorspronkelijk een bye hadden verloren, krijgen ze morgen alsnog hun verdiende bye.

Een paar nieuwe regels vielen direct op. Remise aanbieden in de eerste 20 zetten of het eerste uur is uit den boze. Joost-Jan Pannebakker had kennelijk al een donkerbruin vermoeden en besloot om die reden maar niet mee te gaan dit jaar. Ook stak de organisatie hun discriminatie jegens buitenlanders niet onder stoelen of banken. Iedereen die wel Engels kan, begint helaas met een half uur minder op de klok. Jaloers volk.

Over de partijen kunnen we bijna alleen maar lovend zijn. Slechts drie spelers wonnen niet, de rest drukte overtuigende puntjes, dit resulteerde direct in het behalen van de ijsjesscore die dit jaar op 10 uit 14 staat. Vooral de partijen van Joppe en Mick vielen erg op. Joppe moest lang wachten op zijn sterkere tegenstander die wegens autopech te laat was, maar had er geen enkel probleem mee en schoof hem beheerst van het bord. Mick daarentegen ging er dwars doorheen en combineerde zijn tegenstander finaal van het bord. Enkele minuten na het begin van de ronde kwam Dominique totaal in paniek op Stefan af rennen met de mededeling: “ik heb per ongeluk mijn paard omver geslagen!”. Toen ze niet verder sprak zocht Stefan al snel het probleem bij het paard: “is het paard gewond?”. Gelukkig was het paard ongedeerd en snel weer opgestaan, maar het grote probleem lag bij de stortvloed aan Franse woorden uit de mond van haar tegenstander. Weer bij het bord aangekomen was deze echter stil en werd er rustig verder geschaakt.

Ook konden we eindelijk een glimp opvangen van de andere Nederlandse delegatie. Deze bestaat voornamelijk uit oud-deelnemers en dat zorgde voor een leuke reünie. Nu deze allemaal een paar jaar ouder, groter en sterker zijn gaan ze proberen eindelijk het toernooi eens te domineren. Hierbij moeten ze wel weer af zien te rekenen met het Kutkind, die nog net zo klein, roodharig en irritant is als de afgelopen jaren.

De eerste ronde is altijd een weerzien met buitenlandse deelnemers van afgelopen jaren. Simon “Herman” Auvray doet voor het eerst mee aan het adulttoernooi en heeft tot ieders verbazing zelfs een goed gevulde vriendin. Quentin Roussey en Quentin Poignot uit Besancon, die de competitie aangaan voor de meest smerige kamer. Jeremy Devallee, de voormalig lelijkste man van het toernooi en natuurlijk heel veel mooie Francaises.

Een aanrader is Adele Chauvet. Ze spreekt geen woord Engels, maar op Youtube staan prachtige covers van haar  van Engelstalige popliedjes, waarin ze zichzelf begeleidt op de gitaar. Gabriëlle Gennesseaux heeft inmiddels een beugel en is op de schoonheidsladder gekelderd. Ze mag niet met Adele op dezelfde kamer vanwege een poging tot comazuipen vorig jaar.

Het avondeten was minder smakelijk dan de lunch. Er bleef veel eten over. Reden voor Raymon om dit alles te mengen tot een smakeloze vieze brij.

Bijzonder is de toewijding van de toernooidirecteur aan dit toernooi. Hij probeert er elk jaar een deelnemer bij te maken. Dit jaar is dat opnieuw gelukt. Zijn kinderen krijgen een dubbele achternaam van zijn vrouw en van hemzelf, een bijzonder goede emancipatie gedachte. Als zijn kinderen weer kinderen krijgen, kunnen ze een van hun eigen namen en de naam van hun partner weer aan elkaar plakken.

Hiddo was bijzonder in zijn sas met het kado van de Roemeense delegatieleider. Hij kreeg een pen van de sponsor van de club uit Boekarest. Vol trots werd daarmee de indeling opgeschreven, maar de pen bleek duidelijk van Roemeense kwaliteit. Na twee zinnen hield het ding er mee op. Skimmen ligt de Roemenen duidelijk beter.

De meisjes Dominique en Sarah hebben laten merken totaal niet bang te zijn voor aso-streepjes. Dat blijkt wel uit hun speciaal bedachte plan om ‘’iets’’ uit te halen in de kamer van de begeleiders. Gelukkig wist de rest van de vrouwenkamer snel uit te vissen wat er precies aan de hand was. Op sokken waren de dames de kamer van de begeleiders ingeslopen om vervolgens stiekem twee flesjes water op de drinken. Ook voor Mick is de stiekeme rooftocht niet onopgemerkt gebleven, want enige tijd later hoorde hij verdacht veel gegiechel op de gang. Na het middageten schrokken de begeleiders zich dood toen ze het volgende briefje lazen: ‘’Wij hadden heel erg dorst en we konden niet snel genoeg bij een kraan komen dus dachten wij even slim te zijn en bij jullie water te pakken en natuurlijk geven wij iets terug als het goed is licht dat erbij. Nog bedankt!’’

Voor de meiden, die erg hun best doen voor een asostreepje, wil het niet lukken. De opgedronken flesjes water waren namelijk speciaal voor de spelers gekocht.

Hierop hebben de meiden direct een schriftje ontwikkeld voor ‘’asoplannen’’.

Quote van de dag

Dominique nadat haar vader had toegezegd mee te gaan met het bezoekje aan de invasiestranden: “Ja, mijn vader wil graag mee, want hij houdt van oorlog.”

Marijn over zijn zware tas: ‘’Mijn tas is zo ontzettend zwaar, er zit een enorme baksteen in. Moet van mijn moeder, zodat ik haar elke dag kan mailen.’’